Ana Sayfa
Dua;
- Kulun tüm samimiyeti ve teslimiyetiyle Rabbine yönelip ona halini arz etmesi, ondan yardım dilemesidir.
- Sürekli isteme ihtiyacı içinde bulunan insanı, rahmeti sınırsız, mutlak kudret sahibi olan Allah’a bağlayan manevi bir bağdır.
- İnsanın Allah karşısındaki acziyetinin, kulluğunun ifadesi ve insan olarak varoluşunun sebebidir: “Eğer duanız olmasaydı Rabbinizin ne işine yarardınız.” (77, Furkan)
İnsan her an ve her şartta O’nu yaratan, O’na sayısız nimetler bahşeden Rabbine muhtaçtır. Çünkü Rabbidir onu en iyi tanıyan, ona en yakın olan. Kul ise Rabbine duasında en yakındır. Çünkü dua ile konuşur Rabbine.
“Eğer kullarım sana benden soracak olurlarsa, iyi bilsinler ki Ben çok yakınım. Bana dua edenin çağrısına hemen karşılık veririm. Öyleyse onlarda bana karşılık versinler ve Bana tam güvensinler ki, hak yoluna yöneltilsinler.” (186, Bakara)
DUA ADABI
Duayı emreden Rabbimiz nasıl dua etmemiz gerektiğini de ayetleri ile bize öğretir.
- "Rabbinize alçak gönüllü olarak ve derin bir acziyet duygusu içinde yalvarın! Şüphesiz O haddi aşanları sevmez." (Araf, 55)
- "Bu nedenle, iyi bir düzene sokulmuşken yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayın; derin bir ürperti ve büyük bir iştiyakla yalvarın Ona; Çünkü Allah'ın rahmeti erdemli davrananlara pek yakındır." (Araf, 56)
- "Ve Rabbini, özbenliğinde, alçakgönüllülükle ve O'ndan sakınarak, sesini yükseltmeksizin gündüz gece an ve sakın kendine yabancılaşanlardan olma." (Araf, 205)
Dua bir ibadettir. İbadet sadece Allah'a yapılır. Yardımda ancak ondan gelir. Bu hakikat namazlarımızın her rekâtında bizlere hatırlatılarak yeniden öğretilir:
"Yalnız sana kulluk eder, yalnız senden yardım bekleriz." (Fatiha, 5)